Badania nieniszczące to metoda badawcza mająca na celu sprawdzenie powierzchni i jakości wewnętrznej kontrolowanej części bez uszkodzenia stanu roboczego przedmiotu obrabianego lub surowców.
- Co to są badania nieniszczące?
Odpowiedź: Badania nieniszczące to metoda badawcza mająca na celu sprawdzenie powierzchni i jakości wewnętrznej kontrolowanej części bez uszkodzenia stanu roboczego przedmiotu obrabianego lub surowców. - Jakie są powszechnie stosowane metody wykrywania wad?
Odpowiedź: Powszechnie stosowane metody badań nieniszczących obejmują: badania rentgenowskie, badania ultradźwiękowe, badania cząstek magnetycznych, badania penetracyjne, badania prądami wirowymi, badania promieniami gamma, badania fluorescencyjne, badania barwienia i inne metody. - Wyjaśnij zasadę wykrywania defektów cząstek magnetycznych?
Odpowiedź: Podstawowa zasada brzmi: gdy przedmiot obrabiany jest namagnesowany, jeśli na powierzchni przedmiotu obrabianego występuje defekt, nastąpi wyciek strumienia magnetycznego z powodu wzrostu oporu magnetycznego w miejscu defektu, tworząc lokalne pole magnetyczne, oraz proszek magnetyczny wyświetli tutaj kształt i położenie defektu, ustalając w ten sposób istnienie defektów. - Opisać rodzaje inspekcji magnetyczno-proszkowej?
Odpowiedź: 1) W zależności od różnych kierunków magnesowania przedmiotu obrabianego, można go podzielić na metodę magnesowania obwodowego, metodę magnesowania wzdłużnego, metodę magnesowania kompozytowego i metodę magnesowania obrotowego.
2) W zależności od zastosowanego prądu magnesowania można go podzielić na: metodę magnesowania DC, metodę magnesowania półfalowego DC i metodę magnesowania AC.
3) Zgodnie z przygotowaniem proszku magnetycznego stosowanego do wykrywania wad, można go podzielić na metodę suchego proszku i metodę mokrego proszku. - Jakie są wady badania cząstek magnetycznych?
Odpowiedź: Sprzęt do wykrywania defektów cząstek magnetycznych jest prosty, łatwy w obsłudze, szybki w kontroli i ma wysoką czułość wykrywania defektów. Można go stosować do wykrywania wad powierzchniowych lub przypowierzchniowych materiałów ferromagnetycznych, niklu, kobaltu i ich stopów, stali węglowej i niektórych stali stopowych; nadaje się do kontroli pęknięć na powierzchni cienkościennych części lub spoin, a także może ujawnić defekty niepełnej penetracji o określonej głębokości i rozmiarze; ale trudno jest znaleźć pory, wtrącenia i defekty ukryte głęboko w spoinie.
