Metoda odbicia jest stosowana w moim kraju od ponad 40 lat do badania wytrzymałości betonu na ściskanie. Jest preferowany przez personel kontroli technicznej ze względu na prostotę, elastyczność, dokładność, niezawodność, szybkość i oszczędność. Jest to najpowszechniej stosowana metoda kontroli inżynieryjnej w moim kraju.
Jeden z najbardziej rozbudowanych instrumentów testowych. W przypadku wątpliwości co do jakości konstrukcji inżynierskiej do badania można zastosować metodę odbicia. Jednak podczas stosowania metody odbicia nadal pojawia się wiele problemów, takich jak nieregularność działania, arbitralność i niewłaściwe metody obliczeń, skutkujące dużymi błędami testów.
Jak zapewnić dokładność wykrywania, aby mogło ono spełniać swoją należną rolę w nadzorowaniu i kontrolowaniu inżynierii budowlanej oraz jakości betonu, stało się tematem zainteresowania wielu wykonawców projektów. Aby poprawić dokładność wykrywania metodą odbicia, należy kompleksowo rozważyć następujące czynniki.
- Zwróć uwagę na obowiązujące warunki testu odbicia
Metoda odbicia to metoda wykorzystująca miernik odbicia do wykrywania twardości powierzchni betonu w celu obliczenia wytrzymałości betonu. Gdy nie ma wystarczającej liczby próbek standardowych do peklowania lub próbki nie są wykonane zgodnie z przepisami; istnieją wątpliwości co do wytrzymałości betonu elementu; lub oględziny próbek. Jeżeli wyniki budzą wątpliwości, badanie można przeprowadzić zgodnie z „Przepisami technicznymi dotyczącymi badania wytrzymałości betonu na ściskanie metodą odbicia” (JGJPT2322001) (zwanymi dalej „Przepisami”). Należy zauważyć, że warunkiem stosowania metody odbicia jest zasadniczo stała jakość wewnętrzna i zewnętrzna badanego betonu. W przypadku znacznych różnic pomiędzy warstwą wierzchnią a jakością wewnętrzną betonu, na przykład spowodowanych korozją chemiczną, pożarem, odmrożeniami lub wadami wewnętrznymi, nie można bezpośrednio zastosować efektu odbicia. metoda badania wytrzymałości betonu. - Przed testowaniem należy przeprowadzić próbę kalibracyjną młota odbijającego. Jakość i wyniki badań młota odbijającego bezpośrednio wpływają na dokładność oszacowania wytrzymałości betonu. Tylko młotek odbijający o dobrej wydajności może zapewnić wiarygodność wyników testu. Standardowy stan młotka odbijającego powinien znajdować się na standardowym kowadle stalowym o twardości Rockwella HRC wynoszącej 60 2. Po trzech pionowych odbiciach w dół ustawienie średniego kursu powinno wynosić 80 2. W przeciwnym razie młotek należy wyregulować lub skalibrować. test. Podczas kontroli pojedynczego komponentu zazwyczaj konieczna jest jedynie kalibracja przed testowaniem. Jednakże podczas kontroli na dużą skalę, ze względu na wpływ czynników takich jak pył na miejscu i stabilność samego młotka odbijającego, wraz ze wzrostem czasu pracy odbicie będzie się zmniejszać. Stan pracy instrumentu stopniowo spada poniżej stanu standardowego. Czasami występuje duża różnica w ustawieniach współczynnika odbicia przed i po badaniu elementu poddanego kontroli partii, co skutkuje niskimi wynikami testu. Dlatego przy badaniu dużych ilości należy mieć przy sobie standardowe kowadła stalowe, aby w każdej chwili można było je skalibrować i wymienić, aby zapewnić dokładność wyników badania.
- Obszar pomiarowy musi być wybrany prawidłowo
Przy aranżacji pola pomiarowego pod kątem testowania elementów należy kontrolować odległość pomiędzy dwoma sąsiednimi obszarami pomiarowymi w granicach 2 m. Odległość pola pomiarowego od końca elementu lub krawędzi złącza konstrukcyjnego nie powinna być większa niż 0,5 m i nie mniejsza niż 0,2 m; obszar pomiarowy powinien być ustawiony w kierunku poziomym, aby wykryć powierzchnię wylewania betonu, i wybrać go na dwóch symetrycznych mierzalnych powierzchniach. Jeżeli nie da się spełnić tego wymogu, można go także dobrać na jednej mierzalnej powierzchni, ale musi być równomiernie rozłożony. Obszary pomiarowe należy rozmieścić w ważnych i słabych częściach podzespołów, należy unikać części osadzonych. W przypadku napotkania małych cienkościennych elementów nie zaleca się aranżacji obszaru pomiarowego, ponieważ wibracje generowane przez cienkościenne elementy przy uderzeniu spowodują utratę energii odbicia i obniżą wyniki wykrywania. Jeżeli badanie jest konieczne, należy je rzetelnie podeprzeć, aby przed badaniem miało wystarczającą moc wiążącą. - Działania testowe muszą być ustandaryzowane i unikać operacji przypadkowych.
Sama metoda odbicia jest naukową metodą działania, a kraj również specjalnie sformułował odpowiednie przepisy, które nie pozwalają operatorom działać według własnego uznania. Dokładność odbicia zależy również od tego, czy siła operatora jest odpowiednia i jednolita, czy jest prostopadła do powierzchni konstrukcji lub elementu oraz czy operacja jest znormalizowana. Jednak w rzeczywistych testach niewiele osób przeprowadza operacje testowe w ścisłej zgodności z wymaganiami technicznymi określonymi w normach. Mają słabe poczucie odpowiedzialności i działają pobieżnie. Takie testy spowodują duże błędy testowe i nie mogą zagwarantować jakości odbicia. Z tego powodu powinniśmy Wzmocnić etykę zawodową personelu inspekcyjnego i zwiększyć odpowiedzialność za inspekcję to jedyne sposoby, aby naprawdę poprawić dokładność kontroli metodą odbicia. - Wyeliminuj wpływ czynników powierzchni testowej
„Przepisy” stanowią, że powierzchnia elementów betonowych stosowanych do badania odbicia powinna być czysta i gładka oraz nie powinna zawierać luźnych warstw, mleczka mlecznego, tłuszczu, plastrów miodu ani powierzchni wżerowych. Podczas kontroli często spotykamy komponenty z wżerami lub mleczkiem mlecznym. Należy je wygładzić ściernicą przed odskoczeniem, w przeciwnym razie wyniki będą słabe. Zakładając, że powierzchnia badawcza jest czysta i płaska, należy również zwrócić uwagę, czy powierzchnia betonu jest sucha. Wilgotność betonu wpływa na jego twardość powierzchni. Po namoczeniu betonu w wodzie jego twardość powierzchniowa zmniejszy się. Dlatego wilgotność powierzchni betonu ma duży wpływ na test odbicia. W przypadku betonu mokrego lub nasiąkniętego wodą powierzchnia musi zostać wysuszona przed badaniem. Zaleca się stosowanie naturalnej metody suszenia. Zabrania się używania gorącego ognia lub źródła zasilania do wymuszonego suszenia, aby zapobiec spaleniu powierzchni betonu i pogorszeniu dokładności wykrywania. - Zwróć uwagę na testową wartość głębokości karbonizacji.
Dokładność pomiaru wartości głębokości karbonatyzacji, podobnie jak wartość odbicia, wpływa bezpośrednio na dokładność szacowania wytrzymałości betonu. Podczas testowania głębokości karbonizacji należy pamiętać, że wartość głębokości powinna być odległością pionową, a nie odległością niepionową występującą w otworze. Przed pomiarem należy usunąć proszek i zanieczyszczenia z otworu, w przeciwnym razie trudno będzie rozróżnić granicę zwęgloną od niezwęglonej, co spowoduje duże błędy testu. Do pomiaru wartości głębokości karbonizacji zamiast oględzin najlepiej zastosować specjalne przyrządy pomiarowe. Jest jeszcze jedna sytuacja, na którą należy zwrócić szczególną uwagę. Podczas badania głębokości karbonatyzacji elementów pokrytych zaprawą sztukatorską, na badaną powierzchnię wpływa wypełnienie i penetracja zaprawy cementowej, a jej warstwa wierzchnia charakteryzuje się dużą zawartością alkaliów. Roztwór alkoholu fenoloftaleinowego użyty do testu karbonizacji napotyka zasadę natychmiastową zmianę koloru na czerwony, co może łatwo spowodować błędy wizualne, sądząc, że wartość głębokości karbonizacji jest bardzo mała. Jeśli uważnie przyjrzysz się otworowi badawczemu, zauważysz, że kolor zewnętrznej warstwy jest ciemniejszy, ale kolor betonu wewnątrz otworu jest jaśniejszy. Grubość jaśniejszej części odpowiada rzeczywistej głębokości karbonizacji betonu. Inspektorzy muszą zwracać uwagę, aby rozróżnić tę subtelną różnicę. - Zwróć uwagę na korektę wartości odbicia betonu
W ostatnich latach wraz z upowszechnieniem się betonu pompowanego w miastach, wartość temperatury betonu w obszarze pomiarowym oszacowana metodą odbicia według tabeli przeliczeniowej wytrzymałości betonu w obszarze pomiarowym będzie znacznie niższa od jego rzeczywistej wartości wytrzymałości . Dzieje się tak dlatego, że pompowany beton ma dużą płynność, wielkość cząstek gruboziarnistego kruszywa jest mała, zwiększa się ilość piasku, warstwa zaprawy betonowej jest grubsza, a twardość powierzchni jest niska. Dlatego stosując metodę odbicia do badania wytrzymałości betonu należy wcześniej zapoznać się ze sposobem wylewania betonu przez jednostkę budowlaną i zwrócić uwagę na poprawki. Ponadto, gdy miernik odbicia podczas badania nie jest ustawiony w kierunku poziomym, a powierzchnia testowa nie jest stroną betonową, wartość odbicia należy najpierw skorygować zgodnie z wartością odbicia podczas kontroli stanu niepoziomego, a następnie inną operacje zalewania należy wykonywać zgodnie z wartością odbicia skorygowaną o kąt. Należy skorygować wartość odbicia nawierzchni. Kolejności takich poprawek nie można odwrócić, ani też oddzielnie skorygowanych wartości nie można bezpośrednio dodać lub odjąć od wartości pierwotnych, w przeciwnym razie spowoduje to błędy obliczeniowe i wpłynie na oszacowanie wytrzymałości betonu. - Gdy wynik testu jest nieprawidłowy, należy go zastosować w połączeniu z metodą wiercenia rdzeniowego. W obecnym budownictwie inżynieryjnym powszechnie stosuje się duże szalunki z powierzchnią ze sklejki. Ten rodzaj szalunku ma doskonałe właściwości uszczelniające, ale nie jest przepuszczalny dla powietrza. Pęcherzyki powstające podczas procesu wibracji gromadzą się na powierzchni betonu i dużej powierzchni. Trudno jest odprowadzać ładunki pomiędzy szalunkami, co skutkuje dużą liczbą drobnych porów na powierzchni betonu po usunięciu szalunku, co powoduje, że powierzchnia betonu nie jest zbyt gęsta. Jeżeli utwardzanie betonu nie będzie kontynuowane, powierzchnia betonu nie będzie w stanie skutecznie przeprowadzić reakcji hydratacji, a nie tylko nastąpi proszkowanie. , a głębokość karbonizacji betonu jest stosunkowo duża, co skutkuje niską wytrzymałością powierzchni betonu. Na przykład w budynku handlowo-mieszkalnym o konstrukcji szkieletowej w naszym mieście, gdy do losowej kontroli betonu trzykondygnacyjnej ściany usztywniającej zastosowano miernik odbicia, stwierdzono, że wytrzymałość powierzchniowa betonu wszystkich pobranych elementów była stosunkowo niska, osiągając jedynie 67% pierwotnego projektowego poziomu wytrzymałości. Po sprawdzeniu danych technicznych konstrukcji stwierdzono, że nie było problemów ze składem mieszanki betonowej i surowcami użytymi w projekcie. Wdrożono również zarządzanie betonem po wymieszaniu przez jednostkę budowlaną. Dlatego do pobrania próbek do ponownej kontroli wykorzystano metodę wiercenia rdzeniowego. Obserwowano próbkę rdzeniową, a wierzchnia warstwa betonu miała 10 mm. Luźny. Warstwa wewnętrzna jest stosunkowo twarda, a wynik badania próbki rdzenia pokazuje, że rzeczywista wytrzymałość betonu na ściskanie jest zgodna z pierwotnym projektowanym poziomem wytrzymałości, co pozwala uniknąć błędnej oceny.
- Ustal specjalną krzywą pomiaru wytrzymałości dla tego obszaru
Chociaż norma krajowa zapewnia krzywą pomiaru wytrzymałości dla uniwersalnego testu odbicia oraz tabelę przeliczeniową wartości wytrzymałości betonu, ujednolicona krzywa krajowa uwzględnia jedynie zużycie surowców na terenie całego kraju i nie wprowadza rozróżnienia pomiędzy zwykłym betonem kruszonym i żwirowym . Jednak w rzeczywistości istnieje duża różnica w wytrzymałości zwykłego betonu kruszonego i żwirowego badanego metodą odbicia. Regionalna krzywa pomiaru wytrzymałości to krzywa ustalona poprzez testowanie, weryfikację i korektę poprzez pełne uwzględnienie surowców betonowych, warunków klimatycznych oraz procesów odżywczych i konserwacji form w regionie. W porównaniu z uniwersalną krzywą pomiaru wytrzymałości, krzywa ta jest lepsza niż uniwersalna krzywa pomiaru wytrzymałości. Jest bliższy danym eksperymentalnym i pozwala lepiej oszacować rzeczywistą wytrzymałość betonu w regionie. Dlatego ustalenie specjalnej krzywej pomiaru siły dla tego obszaru może skutecznie poprawić dokładność wykrywania metody odbicia.
