Niet-destructief onderzoek is een testmethode om de oppervlakte- en interne kwaliteit van het geïnspecteerde onderdeel te controleren zonder de werkingsstaat van het werkstuk of de grondstoffen te beschadigen.
- Wat is niet-destructief onderzoek?
Antwoord: Niet-destructief testen is een testmethode om de oppervlakte- en interne kwaliteit van het geïnspecteerde onderdeel te controleren zonder de werkstaat van het werkstuk of de grondstoffen te beschadigen. - Wat zijn de meest gebruikte foutdetectiemethoden?
Antwoord: Veelgebruikte niet-destructieve testmethoden zijn onder meer: röntgenonderzoek, ultrasoon onderzoek, onderzoek met magnetische deeltjes, penetrantonderzoek, wervelstroomonderzoek, gammastralingonderzoek, fluorescentieonderzoek, kleuronderzoek en andere methoden. - Leg het principe van magnetische deeltjesfoutdetectie uit?
Antwoord: Het basisprincipe is: wanneer het werkstuk wordt gemagnetiseerd en er een defect is op het oppervlak van het werkstuk, zal er magnetische fluxlekkage optreden als gevolg van de toename van de magnetische weerstand bij het defect, waardoor een lokaal magnetisch veld wordt gevormd, en het magnetische poeder zal hier de vorm en positie van het defect weergeven en zo het bestaan van defecten bepalen. - Beschrijf de soorten magnetische deeltjesinspectie?
Antwoord: 1) Afhankelijk van de verschillende magnetisatierichtingen van het werkstuk, kan het worden onderverdeeld in de omtreksmagnetisatiemethode, de longitudinale magnetisatiemethode, de samengestelde magnetisatiemethode en de roterende magnetisatiemethode.
2) Afhankelijk van de gebruikte magnetisatiestroom kan deze worden onderverdeeld in: DC-magnetisatiemethode, halfgolf DC-magnetisatiemethode en AC-magnetisatiemethode.
3) Afhankelijk van de bereiding van magnetisch poeder dat wordt gebruikt bij foutdetectie, kan het worden onderverdeeld in een droge poedermethode en een natte poedermethode. - Wat zijn de gebreken bij het testen van magnetische deeltjes?
Antwoord: De apparatuur voor het detecteren van magnetische deeltjes is eenvoudig, gemakkelijk te bedienen, snel te inspecteren en heeft een hoge gevoeligheid voor foutdetectie. Het kan worden gebruikt om oppervlakte- of bijna-oppervlaktedefecten te vinden van ferromagnetische materialen nikkel, kobalt en hun legeringen, koolstofstaal en sommige gelegeerde staalsoorten; het is geschikt voor de inspectie van scheuren op het oppervlak van dunwandige onderdelen of lassen, en kan ook onvolledige penetratiedefecten van een bepaalde diepte en grootte aan het licht brengen; maar het is moeilijk om poriën, insluitsels en defecten te vinden die diep in de las verborgen zijn.
